PKK'nin 26 yıl önce Susa köyünde, camide katlettiği 10 Müslüman, şehadetlerinin yıldönümünde bir kez daha hayırla yâd ediliyor.

Kürdistan coğrafyasının yaşanmış katliamlarından olan “Susa Camii Katliamı" PKK’nin işlediği en vahşi katliamlardan biri olarak öne çıkıyor.

Diyarbakır'ın Silvan ilçesine bağlı olan Susa (Yolaç) köyünün mescidinde ibadet eden Müslümanlar, 26 Haziran 1992 yılında, yatsı namazından sonra köy camiinde PKK tarafından kurşuna dizilmiş, katliamda 10 Müslüman mazlumca şehit edilirken, 5 kişi de yaralanmıştı.

Asker elbiseleri giyerek köye baskın yapan PKK'li grubun, köyün camisinde işlediği bu vahşi katliamın acısı, aradan geçen 26 yıla rağmen halen taptaze.

Acısı halen yüreklerde taptaze olan katliamın mağdurları her yıl düzenlenen programlarla anılırken, katiller ise lanetle anılıyor.

Susa Katliamı, Kürdistan topraklarında, İslam'a düşmanlığın, İslam'ın kutsiyetlerine tahammülsüzlüğün, İslam'ın şiarlarına karşı küstahlığın ve dinine bağlı Müslümanlara duyulan kin ve adavetin mücessem hali olarak ortaya çıkmıştı.

Susa, Diyarbakır'ın Silvan (Farqîn) ilçesine bağlı doksan hanelik bir köyüdür. Diyarbakır'a 80, Silvan'a ise 5 kilometre uzaklıkta bulunan Susa köyü, dindar kimliği ve gayri İslami her türlü oluşum ve yapıya tavizsizliğiyle bilinirdi.

26 Haziran 1992 Cuma gecesi

Etnik milliyetçilikle dinsiz komünizmin Kürd milletine dayatıldığı bir dönemde İslami bir dava ile Kürdistan coğrafyasında varlık gösteren İslami camia il, ilçe, belde, köy demeden bu ilahi davayı tüm insanlara ulaştırmaya çalışmış, bunun için de ağır bedeller ödemişti.

Susa köyü de bu İslami çağrıya olumlu cevap veren ve camisinde adeta nebevi bir eğitimle insanları İslam davasına davet eden bir köy olmuştu. Susa köy camisinde Kur'an dersi ve siyer dersleri yapılmaya başlanmış, insanlar bir kez daha nebevi iklimin tadına varmıştı.

Ancak karanlık yapıların bölgedeki tetikçisi PKK, köyde yayılan İslam nurunu çok geçmeden fark etmiş, bütün bölgede olduğu gibi Susa'da da kendisinden başka bir anlayışın varlığına tahammül etmemiş ve izni dışında yapılacak olan her türlü islami çalışmaya müsaade etmek istememişti.

Çeşitli hile, desise ve tehditlerle bu nuru söndürmek istediler. Böylece hak ve batıl mücadelesi Susa'da da başlamış oldu.

Cami cemaati her zaman olduğu gibi 26 Haziran 1992 Cuma günü akşam namazını kıldıktan sonra camide oturmuş, yatsı namazını beklemişti. Yatsı ezanının okunmasıyla camiye gelen birkaç kişiden son camide 15 kişi toplanmış, cemaat Yatsı namazına durmuştu.

Müslümanlar namaz kılarken gözü dönmüş canilerin, caminin etrafını kuşatmakta olduğunun farkına varmamış, gelen ayak seslerini hayvanların ayak sesleri zannına varmışlardı.

Oysa ki olay tamamen farklıydı. Kendi kimliğiyle dahi Müslümanların karşısına çıkacak kadar cesur olamayan hain örgütün mensupları giydikleri asker elbiseleriyle camiyi basmış, arama var diye cami cemaatini camiden çıkararak cami avlusunda esir almışlardı.

Cami cemaatini zorla dışarı çıkaran asker görünümlü PKK’li katillerin dini mukaddesatlara hakaretlerinin yanı sıra “Çağırın Allah’ınız gelsin sizi kurtarsın” tarzı sözcükleri aslında, birazdan işlenecek vahşetin habercisiydi.

Artık şehadetin kokusunu alan Müslümanların yüksek sesle getirdikleri tekbirlerle patlayan silahlar vahşet ve katliam kusmuş, 15 mümin, 15 muvahhid ve mustazaf vahşice katliama maruz bırakılmıştı. Caminin avlusu kan gölüne dönmüş, insanlık bir kez daha büyük bir vahşete tanıklık etmişti.

Susa katliamında Hacı Ahmet ve oğlu Muhammed Emin Kantar, Zeki, Medeni, Said ve Meki Fidancı kardeşler, Muhammed Ali Uslu, cami imamı olan Abdulhalik Ugaş, Adnan Kantar ve Hüseyin Çetinkaya şehit olmuş, 5 kişi ise yaralanmıştı.

"Yatsı ezanı okundu, kamet getirildi ve namaz için saf tuttuk"

Susa camiinde yaşanan vahşetin tanığı Abdussamet Fidancı, olay günü yaşanan vahşeti anlatırken o günleri yaşar gibiydi.

Abdussamet Fidancı, “26 Haziran 1992 Cuma gecesiydi. Akşam ve yatsı namazı arasında Kur’an-ı Kerim okumak için camiye gittik. Yatsı ezanı okundu, kamet getirildi ve namaz için saf tuttuk. Namazın bitimiyle beraber, Şehit Hüseyin bana ‘Şêxo babamla görüşmüş, babam şu an sizin evde. Sen git bakalım bu görüşme neyin nesiymiş öğren.” dedi. Ben de camiden çıktım ve eve doğru yürümeye başladım. Yolda birkaç kişi kolumdan tutarak, elimi bağladılar. Biri sivil elbiseli, diğerlerinin üzerinde asker elbisesi vardı. Ellerimi bağlayarak beni camiye getirdiler. Camide 15 kişi vardı, içeriden sesler gelmeye başladı. ‘Biz askeriz, kıpırdamayın.’ diyorlardı, ancak hakaret ediyorlardı. Bunun üzerine camidekiler, ‘Hem Allah’ın evine ayakkabılarınızla giriyorsunuz, hem de yaşlılara hakaret ediyorsunuz.’ dediler. Şehid Hüseyin ise  ‘Neden evlerimiz dururken bizi camide arıyorsunuz, hem burası ibadet yeridir, burada namaz kılınıyor. Buraya böyle ayak basarak giremezsiniz. Sizin hiç mi Allah’tan korkunuz yok?’ diyerek onların yüzüne tükürdü." ifadelerini kullandı.

"PKK'liler camiyi basmadan önce evleri dolaşmış ve köylüleri tehdit etmişti"

PKK'lilerin asker kıyafeti giydikleri için kendilerini ilkin asker zannettiklerini söyleyen Fidancı, "Ancak hareketleri ve ayaklarında mekap marka ayakkabıyı görünce bunların PKK'li olduğunu anladık. Daha sonra herkesin elini bağlayıp, caminin dış duvarı önünde sıraya dizdiler. Hüseyin’i almak istiyorlardı ama o direniyordu. Benim de elim bağlıydı, ancak ip gevşekti, ben de kaçmayı düşündüm. Ellerimi çözüp kaçmaya başladım, ‘Dur yoksa ateş ederiz.’ dediler ama ben kaçmaya devam ettim. Nefes nefese eve vardım, durumu anlattım. Asker kılığında PKK’lilerin camiyi bastığını ve onları öldüreceklerini söyledim. ‘Hemen köylüleri toplayıp, yardıma gitmemiz lazım.’ dedim. Ama PKK`liler camiyi basmadan önce evleri dolaşmış ve kimse dışarı çıkmasın diye köylüleri tehdit etmişti. 15 dakika sonra silah seslerini duyunca, camiye koştum, gördüğüm manzara dehşetti, bunun adı katliamdı. PKK’liler bu alçakça katliamı işledikten sonra kaçmıştı, cami önünde kurşuna dizilen 15 arkadaşımızdan 10’u şehid olmuştu. 5 kişi de yaralanmıştı.” ifadelerini kullandı.

“15 kişinin caminin avlusunda vahşice kurşuna dizildiğini gördük”

10 Müslüman'ın şehit olduğu 5 kişinin de yaralandığı olayın tanığı Mehmet Hafız Fidancı da PKK vahşetini İLKHA'ya anlattı. Fidancı, cami avlusunda o güne kadar duymadıkları ve görmedikleri bir manzara ile karşılaştıklarını söyledi.

Saat 22.00 sıralarında silah sesleri üzerine camiye koştuklarını belirten Fidancı "Camiye gittiğimizde 15 kişinin caminin avlusunda vahşice kurşuna dizildiğini gördük. Kimi vefat etmiş, kimi yaralı bir şekilde yerde yattıklarını gördük. Cenazeleri bir tarafa kaldırdık. Yaralıları hastaneye götürme çabasında bulunduk. Arabaların tekerleklerinin patlatıldığını söylediler. Şehid Medeni'nin arabası vardı. Kendisi sırtından yaralıydı. Bize belinin bağlanmasını söyledi. Çünkü kan kaybediyordu. Biz de belini bağladık. Bize arabasının anahtarının yerini söyledi. Biz de aldık, yaralıları arabaya koyduk. Yoldayken zaten Medeni şehid oldu." şeklinde konuştu.

“Bir vahşet sahnesi ile karşılaştık”

Cami avlusunda o güne kadar duymadıkları ve görmedikleri bir manzara ile karşılaştıklarını ifade eden Fidancı, "Biz sabaha kadar şehit ve yaralılarla uğraştık. Tabi bazı köylüler geldi. Korkularından dolayı gelmeyenler de vardı. Çevre köylerden de gelenler oldu. Diyarbakır'dan, Silvan'dan gelenler de oldu. Gerçekten o zamana kadar duymadığımız, görmediğimiz bir olay ile karşı karşıya idik. Allah şahadetlerini kabul etsin." temennisinde bulundu.

“Camiye gitmek suç ise bu suçu biz peşinen kabul etmişiz”

PKK'nin köy halkını camiye gittikleri için sürekli tehdit ettiğini ve ‘köy camisine baskın yapılacak’ duyumlarını aldıklarını belirten Fidancı, "O olaydan önce bizim kendi şahsımıza bir şey diyen olmadı. Ama ‘PKK'liler tarafından camiye baskın olacak’ şeklinde duyumlar alıyorduk. Biz ‘Ne pahasına olursa olsun, biz camiden geri kalmayız. Biz camiye gideceğiz, camiye gitmek suç ise bu suçu biz peşinen kabul etmişiz. Bir İslam toplumunda camiye gitmek suçsa, buna bir söz bulunamaz artık.’ diyorduk. Müslüman bir toplumun içinde, Allah'ın evinde, böyle bir vahşet yapılabileceğini doğrusu biz beklemiyorduk. Ama biz yanılmışız. Ne yazık ki böyle vahşi, İslam'a düşman, din düşmanı insanlar varmış içimizde, haberimiz yokmuş. Böylece İslam'a olan tahammülsüzlüklerini ortaya koymuş oldular." diyerek PKK'nin bu katliamla gerçek yüzünün ortaya koyduğunu söyledi.

“O gün devlet yoktu”

Fidancı, bölgede, özellikle Susa katliamında devletin halkı koruyamadığına vurgu yaparak "O gün devlet yoktu.’ diyebilirim. Bizim köyümüz ilçeye 5 km uzaklıkta olmasına rağmen, civardaki köylüler geldikten sonra devlet geldi. Ben bunu devletin büyük bir ihmalkârlığı olarak niteliyorum. İlçeye o kadar yakın bir köyde böyle bir vahşet olacak, olay ile ilgili bir tek kişi yakalanmayacak. O silah sesleri devletin kolluk kuvvetlerinin kulağına bile gitmiş. Buna rağmen devlet ortada yoktu. Herkes geldikten sonra devlet ondan sonra ortaya çıktı. Devlet gerçek manada görevini yapmış olsaydı, bu olay olmayabilirdi. Devlet o gün bölge halkını PKK'nin insafına terk etmişti.” dedi.

Susa'da ikinci katliamı girişimi

Susa'da 1992'deki katliamda 10 kişiyi katleden PKK, 28 Şubat zulmünün hüküm sürdüğü 1998 yılında da derin devletin karanlık güçleriyle yapmış olduğu işbirliğiyle ikinci bir katliam girişiminde de bulunduğunu belirten Fidancı, “Katliamdan sonra köyde barınamayarak çıkan PKK'lilerin asker ve korucular tarafından yeniden köye dönmeleri için zemin hazırlandığını söyledi. Fidancı, yaşanan ikinci vahşeti şöyle anlattı:

“Asker, 28 Şubat'ın karanlık döneminde köye saldırı olacağını söyleyerek Susalıların köyü birkaç günlüğüne terk etmesini istedi. Bunun üzerine Susalılar, evlerini, barklarını, başak vermiş ekinlerini, besledikleri hayvanları bırakıp Silvan başta olmak üzere yakın yerlerde bulunan akrabalarının yanına gitti. Ancak bu arada derin devletle işbirliği yapan PKK'liler, askerin yardımıyla korucu olarak köye yerleşti. Asker tarafından köyden çıkarılan köylülerin evlerine yerleşen PKK'liler, devlet gücünü de arkalarına alarak köy halkının her şeyine el koydu. Çoluk çocuklarıyla zor şartlar altında hayatlarını sürdürmeye çalışan Susalılar, aradan bir hafta on gün geçmesi üzerine köylerine döndüklerinde böyle bir işgal ile karşılaştılar. Köyümüze döndüğümüzde köyün girişinde barikat kuran korucu ve çevre köylerden gelen PKK'liler ellerinde silah, sopa, balta gibi aletlerle bizleri karşıladı. Bunun üzerine arazilerinden geçerek evlerine gitmeye çalışan kadın-erkek, yaşlı-genç ve çocuklardan oluşan Susalılar, devletle işbirliği yaparak korucu olan PKK'liler tarafından uzun namlulu silahlarla taranmaya başlandı. 10 kişinin yaralandığı ikinci katliam girişiminde, korucu başı olan adam durmadan bağırıyor, ‘Hiç kimseyi sağ bırakmayın, zürriyetlerini kesin.’ şeklindeki sözlerini hiç unutmadık. Maalesef, tarih tekerrür etmişti. Mazlum, mağdur, mustazaf Susa halkı 6 yıl önce olduğu gibi muhasara altına alınmış, ağır silahlarla bir kez daha katledilmek istenmişti. 6 sene önce asker elbiseleriyle camide bizi katledenler, şimdi de devletin koruması altında ve korucu kimliğiyle Müslümanlara kin ve nefretlerini kusuyorlardı.”

Susa katliamında katledilen Müslümanlar

Hüseyin Çetinkaya: İhvanına, muvahhit kardeşlerine en zor ve sıkıntılı anlarında sırdaş, dost ve ağabey olan Hüseyin. O küçücük köyde sahiplenme destanını sıratı müstakim çizgisinden şaşmadan yazan muvahhit. "Muvahhit kardeşlerim" hitabını dilinden hiç düşürmeyen Hüseyin…

Molla Abdulhaluk Ugaş: Zamanının çoğunu camide geçirirdi. Öyle ki saatlerce camiden çıkmadığı zamanlar olurdu. "Bu kadar uzun süre camide nasıl kalabiliyorsun?" diye soranlara; "Hevalê min li wê derê ye, sebra min pê tê. Ew jî Qur’an e." Yani ‘Benim arkadaşım camidedir, zamanımı onunla geçiriyorum. O da Kur'an'dır.’ şeklinde cevap veriyordu.

Muhammed Sait, Meki, Medeni ve Muhammed Zeki Fidancı: Allah yoluna adanmış dört kardeş… Dört İslam davetçisi… İlmi ve ibadi anlamda yetişip yetiştirmeye çalışan dört İslam mücahidi…

Muhammed Ali Uslu: Mü’min dostlarının tesellisi ve sığınağı… Ali yürekli Muhammed Ali… Tüm baskılara Bilal'ce direnen Muhammed Ali.

Hacı Ahmet ve oğlu Muhammed Emin Kantar: "Sabredin ey Yasir ailesi size cennet vardır." diyen Efendimizin (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) dizi dibinde ders almış gibiydiler.

Adnan Kantar: Konuşmalarını ve sohbetlerini Üstad Bediüzzaman örneklemeleriyle süsleyen, tebliğ vazifesinden geri kalmayan, daima mütebessim biriydi.

Onlar rahmetle, katilleriyse lanetle anılıyor

Susa Camii'nde kanları dökülen ve Rablerine kavuşan Medeni, Mekki, Muhammed Zeki ve Muhammed Said Fidancı, Muhammed Emin, Adnan ve Haci Ahmed Kantar, Molla Abdulhaluk, Muhammed Ali Uslu ve Muhammed Hüseyin Çetinkaya 26 yıldır rahmetle anılıyor.

Bu insanlara reva görülen bu zulüm, 26 yıldır unutulmadı, dünya var oldukça da unutulmayacak. (Emrah Deniz, Mehmet Çelik - İLKHA)