خوزه آنتونیو کاست، سیاستمدار راست‌افراطی و فرزند یکی از مقامات پیشین نازی که به حمایت آشکار از رژیم صهیونیستی شهرت دارد، با پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری شیلی به قدرت رسید. پیروزی او موجی از بحث‌ها و واکنش‌ها را در داخل شیلی و در سطح بین‌المللی به همراه داشته است.

در انتخابات ریاست‌جمهوری شیلی، خوزه آنتونیو کاست که با مواضع حامی رژیم صهیونیستی و سیاست‌های راست‌افراطی شناخته می‌شود، با کسب بیشترین آرا به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید این کشور انتخاب شد. کاست قرار است جانشین گابریل بوریک، رئیس‌جمهور کنونی شود؛ فردی که به انتقادهای تند از رژیم صهیونیستی شهرت داشت و پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ روابط دیپلماتیک با این رژیم را تعلیق کرده بود.

کاست در طول کارزار انتخاباتی، سیاست خارجی بوریک را هدف انتقاد قرار داد و به‌ویژه قطع روابط با رژیم صهیونیستی را «ایدئولوژیک و غیرمسئولانه» توصیف کرد و وعده داد این سیاست‌ها را «اصلاح» کند. او در مارس ۲۰۲۴ در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس (X)، بوریک را به «یهودستیزی» متهم کرد و تصمیم شیلی برای کنار گذاشتن رژیم صهیونیستی از یک نمایشگاه بین‌المللی دفاعی را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد.

کاست که حمایت خود از رژیم صهیونیستی را آشکارا اعلام کرده است، اقدامات حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ را «به‌طور کامل و بدون قید و شرط» محکوم کرد و تصمیم دولت بوریک برای فراخواندن سفیر از سرزمین‌های اشغالی را «ننگی تازه برای شیلی» خواند. او همچنین در آوریل ۲۰۲۴ با استناد به حمله ایران به رژیم صهیونیستی، گفتمان «تهدید منطقه‌ای» را تشدید کرد و دولت را به «ضعف و بی‌تجربگی» متهم ساخت.

انتخاب کاست به‌دلیل پیشینه خانوادگی‌اش نیز بحث‌برانگیز شده است. پدر او، «مایکل کاست»، بنا بر اسناد رسمی، در سال ۱۹۴۲ عضو حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (NSDAP) در آلمان نازی بوده است. کاست در اظهارات پیشین خود از پدرش دفاع کرده و مدعی شده بود که پیوستن او به ارتش نازی در چارچوب «خدمت اجباری» صورت گرفته است.

بر اساس نتایج رسمی، کاست در دور دوم انتخابات با کسب ۵۸ درصد آرا پیروز شد. رقیب او شکست را پذیرفت و پیروزی کاست را تبریک گفت. کاست که به‌عنوان سیاستمداری راست‌افراطی، محافظه‌کار و کاتولیک شناخته می‌شود، از سوی ناظران به‌عنوان راست‌گراترین رئیس‌جمهور شیلی از زمان پایان دیکتاتوری آگوستو پینوشه ارزیابی می‌شود.

کاست در جریان کارزار انتخاباتی خود وعده داد سیاست‌های امنیتی را تشدید کند، با جرم و جنایت برخورد سخت‌گیرانه‌تری داشته باشد و صدها هزار مهاجر غیرقانونی ـ که بیشتر آن‌ها ونزوئلایی هستند ـ را اخراج کند. انتظار می‌رود او به‌ویژه در زمینه روابط با رژیم صهیونیستی، تغییرات اساسی نسبت به سیاست‌های دوره بوریک اعمال کند.   (ILKHA)