Suriye'de okul çıkışında rejim güçlerinin hava saldırısında yolda yürürken üzerine bomba düşmesi sonucu iki bacağını birden kaybeden 10 yaşındaki Ahmet Karmo, tek hayalinin protez kullanarak yürümek ve tekrar okuluna gitmek olduğunu söyledi.

Suriye'deki iç savaş ardında çok sayıda ölü, yaralı ve hüzünlü hayat hikayelerini de bıraktı. Kimi rejimin hava saldırılarında kimi de çatışmalarda hayatını kaybederken, ağır yaralanan, uzuvlarını kaybeden ve yaşadıkları korkuyla ağır travma yaşayan Suriyelilerin sürdürdüğü yaşam yürek burkuyor.

Bu travmayı yaşayanlardan sadece biri olan 10 yaşındaki Ahmet Karmo, yaklaşık 2 yıl önce amcasının oğlu ile birlikte eve dönerken öğrencisi olduğu okulun bombalanması sonucu iki bacağını da kaybetti.

Suriye'de rejime ait uçakların İdlip kentine düzenlediği hava saldırısında bombalardan biri Ahmet’in ve onun gibi eğitim gören öğrencilerin okuluna isabet etti. Ahmet ve akranları o sırada okuldan çıkıp evlerine dönüyorlardı. Saldırıda Ahmet ve kendisi gibi hiçbir şeyden haberi olmayan çok sayıda çocuk yaralanırken çok sayıda çocuk da hayatını kaybetti.

Rejim güçlerinin hava saldırısında her iki bacağını da kaybederek, engelli kalan küçük Ahmet, yeniden yürüyebilmenin hayalini kuruyor. Küçük Ahmet, tekrar yürümesini sağlayacak protezlere sahip olma umuduyla babası Saleh Karmo (36) ile Türkiye'ye geldi.

Yaklaşık 2 ay önce babası ile birlikte Türkiye’ye gelen küçük Ahmet, Hatay’daki bir hastanede tedavi gördü. Doktorlar, tedavisi tamamlanan Ahmet’in tekrar yürüyebilmesi protez bacaklara ihtiyacının olduğunu söylediler.

Küçük Ahmet Hatay’daki tedavisinin ardından babası ile birlikte Gaziantep’e geldi ve kalacak yerleri olmadığından dolayı Gaziantep'teki İhsan ve Hizmet Derneği'ne ait İyilik Evi’nde kalan Ahmet, tekrar yürümesini sağlayacak protezler için hayırseverlerden yardım bekliyor.

Amcasının oğlu ile okul dönüşünde yolda yürürken uçaktan Atılan varil bombasının vücuduna isabet etmesi sonucu ağır yaralandığını anlatan Ahmet Karmo, İLKHA muhabirine yaptığı açıklamada, tekrar yürüyebileceği günlerin hasretini çektiğini söyledi.

Yaşadıklarını anlatmada zorlanan Karmo, varil bombasından aldığı darbe sonucu çocuk yaşta yatağa mahkum kaldığını ve yeniden yürümesini sağlayacak protezlere kavuşarak yarım bıraktığı eğitimine devam etmek istediğini belirtti.

"Hastanede kendime geldiğimde iki bacağımın olmadığını gördüm"

Saldırı gününü hatırlamak dahi istemediğini belirten Karmo, "Amcamın oğlu ile okul dönüşünde yolda yürürken uçaktan üzerimize bomba düştü. Ölen ve yaralananlar oldu. Daha sonrasını hatırlamıyorum. Ben, hafıza kaybı yaşadım. Hatay sınırında bulunan hastaneye götürülmüşüm. Hastanede de kendime geldiğimde iki bacağımın olmadığını gördüm, iki ayağımı kesmiştiler. O günden sonra engelli kaldım." dedi.

"Ülkemi, okulumu, okul arkadaşlarımı ve akrabalarımı çok özlüyorum"

Ağır yaralı olarak kaldırıldığı Hatay'daki hastanede 3 ay tedavi gördüğünü ifade eden Karmo, "Ben de tekrar ayaklarımın olmasını, okula dönmeyi ve normal yaşantıma devam etmek istiyorum. Benim tek hayalim ve en büyük arzum, özgürce eski günlerimdeki gibi koşup oynamak. Ülkemi, okulumu ve okul arkadaşlarımı, yakın akrabalarımı çok özlüyorum. Uzun süredir yatağa mahkûm kaldığım için dışarıda dolaşmayı özledim." diye konuştu.

Baba Saleh Karmo da oğlunun bu durumuna çok üzüldüğünü belirterek eskisi gibi olmasa da oğlunun akranları gibi yürüyebilmesini okula gitmesini ve sokaklarda oynamasını arzuladığını belirtti.

"Oğlumun ayakları olmadığı için çok üzülüyor"

Oğlunun ihtiyaç duyduğu protezlerin Türkiye’de temin edilebildiğini duyduklarını ve bundan dolayı da Türkiye’ye geldiklerini belirten Karmo, "Oğlumun ayakları olmadığı için çok üzülüyor. Okuldan dönünce üzerine bomba düşmesi sonucu ayaklarının kopmasını kaldıramıyor. Arkadaşları ile oynayamıyor, hep bu şekilde içeride kalıyor. Oğlumun yürüyebilmesi için ona protez gerekiyor. Eğitim görmesi için okula gidip gelmesi lazım. Ama bu şekilde gidip gelemiyor." diye konuştu.

İhsan ve Hizmet Derneği Başkanı Ali Kırmızı da Ahmet Karmo’nun kendilerine ait İyilik Evi’nde kalan onlarca engelli çocuktan sadece biri olduğunu söyledi.

Bombalı saldırıda iki bacağını da kaybeden Ahmet’in yürümeyi çok istediğini, tekrar yürüyebilmesi için de proteze ihtiyaç olduğunu belirten Kırmızı, bu konuda yetkililerden ve hayırseverlerden destek beklediklerini ifade etti.

"Ahmet ve babası Türkiye’ye bir umutla geldiler"

Ahmet ve babasının Türkiye’ye bir umutla geldiklerini belirten Kırmızı, "Ahmet kardeşimiz, yaklaşık iki sene önce Suriye'nin İdlip kentinde maalesef uçakların okulu bombalaması sonucu iki bacağını birden kaybediyor. Ne yazık ki Ahmet, İyilik Evi’mizde kalan onlarca hasta ve yaralı çocuğumuzdan bir tanesi. Ahmet yaklaşık 2 ay önce babası ile birlikte bir umutla Türkiye’ye geldi. Çünkü Suriye'de halen savaş ortamı var. Suriye’de çoğu zaman insanlar yemek bile bulamıyorlar. Bundan dolayı Ahmet kardeşimiz babası ile birlikte Gaziantep'teki İyilik Evi’mize müracaat ettiler. Biz bu kardeşlerimizi karşıladık. Şu an burada babasıyla beraber kalıyorlar." dedi.

"Ahmet kardeşimizin protezi için yaklaşık 9 bin dolar lazım"

Ahmet’in eskisi gibi olmasa da tekrar yürüyebilmesi için de proteze ihtiyaç olduğunu belirten Kırmızı, şunları söyledi:

"Bundan dolayı hayırseverlerden yardım ve destek bekliyoruz. İyilik Evi’mizde Ahmet ve Meryem gibi birkaç tane daha çocuğumuz var. İnşallah biz bu kardeşlerimize umut olmaya çalışıyoruz. Biz bir köprü vazifesi görüyoruz. Bu kardeşlerimiz için değerli halkımızdan ve Müslümanlardan inşallah bir yardım talep ediyoruz. Bu çocuklar hiçbir şeyden habersiz, savaştan habersiz şekilde hayatlarını yaşıyorken maalesef bu duruma düştüler. Ahmet'e sorduğumuzda ‘ayaklarının neden kaybettin?’ buna bile bir cevap veremiyor. Savaştan bir habersiz, evleri neden bombalandı, kendisi neden buraya geldi, hiçbir şeyden bir haberi yok. Ahmet kardeşimizin bu protez ayağı için yaklaşık 9 bin dolar bir ücret istediler. İnşallah bu 9 bin doları temin ettiğimizde eskisi gibi olmasa da Ahmet kardeşimiz bir umut yürüyecek. En azından okuluna gidebilecek, arkadaşlarıyla beraber oyun oynayacak." (İbrahim Koçyiğit-İLKHA)